بعضی وقتها...

بعضی وقتها...
آنقدر خستگی به تنم می نشیند...
که کسی...
جز تو...
نمی تواند آرامم کند...
و من برای خودم...
تو را تجویز می کنم...
صدایت را...
احساست‌‌ را...
حضورت را...
تو...
تنها مسکنی هستی...
که از راه دور هم اثر می کنی...!

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.