چمدانت را بستـے اما

چمدانت را بستـے اما
هَـــوایت را
جمع نڪرده ، رفتـے !

هر طرف ڪہ مـے چرخم
سر از خاطرات تـــو در مـے آورم ؛
چـہ آسان
بـہ عنکبوت ها سپردے
آشیانــہ مان را...!

حالا هر بهار ڪہ تنهایـے ام را مـے تڪانم
گرد و خاڪ تلخـے بـہ پا مـے ڪنند
خاطـــره ها...

ڪاش با آمدنت
برگِ لحظه هاے مُــرده را
از ڪوچـہ ے ساعت ها
جــمع مـے ڪردے...

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.